Beleef de Lente is alweer begonnen

Zou het aan de opwarming van de Aarde liggen, dacht ik nog, de lente lijkt elk jaar vroeger te beginnen. De webcams van Beleef de Lente zijn in ieder geval alweer een poosje online en het eerste uilenei is al gelegd.

Maar toen ik het even na keek, zag ik dat de camera's vorig jaar ook rond deze tijd aangezet werden. Dat was wel twee weken vroeger dan het jaar daarvoor. Toen schreef ik:

'Ik geloof niet dat ze zo vroeg starten vanwege de opwarming van het klimaat, wat dat betreft was de lente vorig jaar heel wat vroeger en warmer. Maar er zijn vogelsoorten die al vroeg beginnen met eieren leggen en broeden. Vooral de grotere roofvogels en uilen, maar ik heb bij ons in de buurt ook al eksters en reigers met nestmateriaal in de weer gezien.'

En zo is het dit jaar weer. Hoewel het eind van vorig jaar extreem warm was, lijkt het weer nu redelijk normaal en winters. Geen elfstedenweer, maar wel af en toe winterse buien en nachten met een graadje vorst.

Geen beletsel voor de uilen om met broeden te beginnen. En de reigers in het park zitten ook al op hun nesten en ik heb inderdaad de eksters weer voorbij zien vliegen met takjes in de snavel.

Vogelbescherming laat dit jaar, op de website van Beleef de Lente, beelden van maar liefst 12 webcamlocaties zien. De nestkasten van drie uilensoorten: Bosuil, Kerkuil en Steenuil en verder de IJsvogel, Slechtvalk, Grauwe Kiekendief, Grote Stern, Ooievaar, Spreeuw en Koolmees. Aangevuld met een webcam op de voederplaats in de tuin van Vogelbescherming in Zeist en één op een plek waar veel weidevogels verwacht worden.

Nog niet alle camera's zijn actief, een aantal soorten is nog onderweg vanuit hun overwinterplaatsen. Bij anderen is er nog nauwelijks activiteit te bespeuren. Maar dat is ook een deel van de spanning, het wachten tot de nestbouw begint, de komst van het eerste ei.

Hoeveel tijd ik dit jaar ga hebben om het allemaal te volgen weet ik nog niet. Maar voor de mensen die aan 12 vaderlandse camera's nog niet genoeg hebben geef ik ook nog maar een paar buitenlandse websites:

De webcams van het Cornell Lab of Ornithology, waar de uilen ook al aan het broeden zijn en een albatros op Hawaii, voederstations in New York en Canada en meer.

Looduskalender in Estland, waar twee prachtige zeearenden alweer op hun nest zitten. De lente begint daar meestal wat later dan hier, maar in de loop van het seizoen komen er vast nog andere camera's bij. Vorige jaren hadden ze bosuilen, visarenden, buizerds en zwarte ooievaars.

En de Amerikaanse website SportsmanParadise, met een enorme lijst van webcams, niet alleen op vogelnesten en voederplaatsen, maar ook zoogdieren, Afrikaanse wildparken en zelfs doodgewone huisdieren.

De Strip: De strip van deze week is gemaakt door de Stripman zelf. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 en deel 7 van het vorige verhaal.

Klik op de strip voor een grotere weergave. 

Kijk voor voorafgaande episodes van de Stripmannen-saga naar het Strip Jaaroverzicht van 2015 en het Strip Jaaroverzicht van 2014 , of nog verder terug naar het Strip Jaaroverzicht van 2011  -  het Strip-overzicht van 2012 en het Strip-jaaroverzicht van 2013 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

Theater 'Het Valkje', buurttuin 'De Valkhof'

Toevallig kwam ik er afgelopen week achter dat voormalig theater 'Het Valkje', aan de Valkestraat in Amersfoort gesloopt is. Dat is al een jaar of 10 geleden gebeurd, maar ik kom niet zo vaak meer in de Amersfoortse binnenstad en de periode dat ik er voor mijn werk kwam is nog veel langer geleden.

Meer dan 25 jaar terug is dat al weer en toen was het theater al lang niet meer als zodanig in gebruik. Veel Amersfoorters zullen het zich niet herinneren, maar er werden dansavonden gegeven, films gedraaid en bruiloften gevierd. Dat was in de eerste helft van de 20ste eeuw. Ik kwam er, in de jaren '80, omdat de restauratie-afdeling van de Oudheidkundige Dienst er was gevestigd.

De Valkestraat is een onopvallende straatje tussen de Langestraat, de centrale winkelstraat van Amersfoort en de Muurhuizen, die mooie, middeleeuwse ring van huizen, langs de oude stadsmuur. Het Valkje was een, niet erg opvallend gebouw, dat toen 'De Valkhof' werd genoemd. Je kwam er binnen door een zij-ingang, via een binnenplaatsje. De eigenlijke hoofdingang, aan de Stovestraat, werd nooit gebruikt.

De hoofdvestiging van de Oudheidkundige Dienst was in het voormalige klooster De Mariënhof, aan de Stadsring. Daar zat ik, normaal gesproken, op de eerste verdieping, aan een tekentafel opgegraven spulletjes, kaarten en plattegronden te tekenen.

Naar de restauratie-afdeling ging je niet vaak, tenzij er iets getekend moest worden dat te groot was, of te kwetsbaar, om naar onze tekenkamer te vervoeren. In mijn geval was het eerder te klein. Ik heb er een tijdje prehistorische graankorrels getekend, met behulp van een microscoop. Die stond daar op de archeo-botanische afdeling.

Ik heb de publicatie waar mijn tekeningen voor bedoeld waren nooit gezien, maar ik neem aan dat men zo kon aantonen wat voor graansoorten er door de prehistorische bewoners van ons land gegeten werden. Een foto vanmijn werkplek en mijn toenmalige opdrachtgeefster vond ik op internet, bij Archief Eemland. 

Het lab was gesitueerd op het podium van het voormalige theater. Daar was overigens niets meer van te herkennen, de zaal was opgedeeld in kleinere ruimtes waar verschillende restauratoren hun atelier hadden. Het gebouw puilde uit van de stellingen, met dozen vol opgegraven potten en gebruiksvoorwerpen.

Razendknap werk deden ze daar. Uit losse scherven werden middeleeuwse vazen en Romeinse flessen weer in elkaar gelijmd. Ontbrekende delen werden bijgemaakt, in afwijkende kleuren, zodat je kon zien wat er van het originele voorwerp over was.

Bijna vergane voorwerpen van leer werden kunstig geconserveerd, van onherkenbare roestklompen werden riddersporen, olielampjes, messen en zwaarden gemaakt. En alles in een gezellige, ontspannen sfeer. Er was bijvoorbeeld ook tijd en plaats om zelf bier te brouwen en wijn te maken. En de koffie werd altijd gezamenlijk gedronken, op het binnenpleintje.

Goed, dat was dus 30 jaar geleden. Rond 1990 is de hele Archeologische Dienst verhuisd naar een nieuw gebouw, wat verderop in de stad. Inmiddels zijn ze ook daar alweer weg en ik betwijfel of er nog veel van mijn oude collega's werkzaam zijn, in het nieuwe gebouw van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed, achter het gemeentehuis.

In het klooster Mariënhof was een tijdje een restaurant gevestigd en een culinair museum. Nu is het in gebruik als congrescentrum en trouwlocatie. Het Valkje is dus gesloopt.

Er is niets nieuws voor in de plaats gebouwd, hoewel er wel plannen waren. Die zijn tot nu toe tegengehouden door omwonenden, die er een parkje van hebben gemaakt, 'Buurttuin De Valkhof', één van de weinige, groene, open ruimten in de binnenstad. Ook daarvan is een foto te vinden bij Archief Eemland. 

Het loont de moeite om op de websitevan Archief Eemland te zoeken naar foto's van Het Valkje of De Valkhof. Ik vond bijvoorbeeld deze foto uit de eerste wereldoorlog: 'Voeldseluitdeling aan Belgische burgervluchtelingen in 't Valkje, een sociëteit aan de Valkestraat.' 

Een foto van de gevel in 1988, rechts de poort waardoor je naar binnen ging.

Binnenplaats van 't Valkje, Stovestraat 9 / Valkestraat 14: vestiging van de restauratie-afdeling van de ROB. 

De Strip: De strip van deze week is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 en deel 6 van dit verhaal.

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 en deel 6 van het vorige  verhaal.

Klik op de strip voor een grotere weergave. 

Kijk voor voorafgaande episodes van de Stripmannen-saga naar het Strip Jaaroverzicht van 2015 en het Strip Jaaroverzicht van 2014 , of nog verder terug naar het Strip Jaaroverzicht van 2011  -  het Strip-overzicht van 2012 en het Strip-jaaroverzicht van 2013 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

Een droom en een merel

Ik droomde vannacht dat ik naar de finish van een Tour De France etappe ging kijken. De eindstreep was getrokken in een dorpje, in een heuvelachtig landschap, dus ik zou zeggen: Limburg.

Aanvankelijk stond ik langs een doorgaande weg, op het punt waar de wielrenners het dorp binnen zouden rijden en waar de slotklim begon. Er was een kopgroep, die een ruime voorsprong op het peloton had. Ik zag de koplopers voorbij rijden en de draai nemen, het dorp in.

Daarna kwam geruime tijd niets dus ik liep ze maar achterna, misschien zou er bij de eigenlijke finish nog iets te zien zijn. Natuurlijk verloor ik de renners al snel uit het oog. Ik wandelde door de lege klinkerstraten van het dorpje, tussen bakstenen eengezinswoningen. Er was vrijwel niemand op straat.

Op een zeker moment haalde ik een man in die dezelfde kant op liep. We raakten in gesprek. Hij woonde in het dorp en wist de kortste weg naar de eindstreep.

Toen we de hoofdstraat bereikten wees hij me de goede kant op. We namen afscheid, schudden elkaars hand en ik bedankte hem. Hij liep naar een stilstaande tram, waar een meisje in zat dat hij kende. Ze zoenden elkaar en waren direct in een levendig gesprek.

Ik liep verder, nu tussen andere wielerliefhebbers. Op een hoek stond een groepje te wachten en de eerste die me opviel was mijn oude vriend H. Toevallig ben ik eind vorig jaar nog bij hem op bezoek geweest. We zien elkaar de laatste jaren niet meer zo vaak als vroeger.

Het was een verrassing om hem nu hier te zien en hij leek net zo verrast dat hij mij tegenkwam. Hij zag er zeker twintig jaar jonger uit dan toen ik hem de laatste keer zag en om één of andere reden verwachtte ik dat hij moeilijk zou lopen, vanwege een gebroken been.

In werkelijkheid geloof ik niet dat hij ooit zijn been gebroken heeft en in mijn droom was daar ook niets van te merken. Hij wandelde vlot in het rond, op een paar knalgele kaplaarzen. Opvallend, maar H. is een artistieke figuur, daar kun je alles van verwachten.

Ik vroeg of hij wist wie de etappe gewonnen had. 'Kelle', antwoordde hij. En toen ik hem vragend aankeek voegde hij eraan toe: 'Een Fransman.'

H. was met een andere vriend, die ik niet kende en samen liepen ze weg. Ik bleef nog even staan, zou ik wachten op het peloton ? Of zou ik proberen op tijd thuis te zijn voor de samenvatting op TV ?

Niet lang daarna werd ik wakker. Het was nog donker, maar ik hoorde duidelijk een merel zingen. De eerste van dit jaar...

De Strip: De strip van deze week is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 en deel 5 van dit verhaal.

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 en deel 6 van het vorige  verhaal.

Klik op de strip voor een grotere weergave. 

Kijk voor voorafgaande episodes van de Stripmannen-saga naar het Strip Jaaroverzicht van 2015 en het Strip Jaaroverzicht van 2014 , of nog verder terug naar het Strip Jaaroverzicht van 2011  -  het Strip-overzicht van 2012 en het Strip-jaaroverzicht van 2013 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men

Clicktivisme, slacktivisme, actie voeren vanuit de luie stoel

Een paar weken geleden hoorde ik de term voor het eerst 'clicktivisme', het via internetpetities actievoeren of geld inzamelen. Maar als ik er naar zoek kom ik al artikelen met dat woord tegen uit 2012, dus zo heel nieuw is het niet.

De term viel bij het radioprogramma Vroege Vogels, dat elk jaar een lijst opstelt van de natuur- en milieuorganisaties met de meeste aanhangers. 'In totaal hebben de ruim honderd grote en landelijke organisaties nu 3.680.553 leden en donateurs,' schrijven ze op de website. Het ledenverlies dat een paar jaar geleden inzette, bij het begin van de economische crisis, lijkt gestopt.

Voor het eerst werd er ook gekeken naar de internetactiviteiten van de landelijke natuur- en milieuorganisaties. Men denkt dat jongeren makkelijker hun steun betuigen via internet en niet zo snel op de ouderwetse manier lid worden van een club.

Eén van de grootste organisaties die op internet actief zijn is Avaaz. Het is niet in de ranglijst van Vroege Vogels opgenomen, maar werd in het radioprogramma wel genoemd als een succesvolle organisatie die wereldwijd miljoenen 'leden' heeft. Ik zet zelf ook wel eens mijn virtuele handtekening onder zo'n petitie van Avaaz.

Volgens de eigen website hebben ze bijna 43 miljoen leden. En voeren ze actie voor de hulp aan vluchtelingen, slachtoffers van oorlog en natuurrampen, voor het klimaat en vrijheid van meningsuiting. Niet alleen natuur- en milieu dus.

'Avaaz is een online campagnenetwerk dat de stem van gewone mensen laat doorklinken in wereldwijde besluitvorming,' schrijven ze. De organisatie werd opgericht in 2007 en voert momenteel campagne op 4 continenten en in 14 talen, ondersteund door duizenden vrijwilligers.

'We voeren actie door petities te ondertekenen, mediacampagnes te financieren, overheden te e-mailen en te overtuigen, het organiseren van “offline” protesten en manifestaties. Zo zorgen we ervoor dat de meningen en waarden van mensen over de hele wereld invloed hebben op besluitvorming die ons allemaal aangaat.'

De huidige voorzitter van Avaaz en medeoprichter is de Canadees Ricken Patel. Hij werkte voor een aantal internationale hulporganisaties in verschillende Afrikaanse en Aziatische landen. Eerder richtte hij Respublica op, een organisatie die strijd tegen corruptie en voor meer democratie.

Er is ook kritiek op organisaties als Avaaz. Men zegt dat hun supporters vanuit de luie stoel een minimale bijdrage leveren – even op een link klikken en klaar ben je – en dat het effect van dergelijke internetacties minimaal is. Een term voor dit soort gemakzuchtig actievoeren is 'Slacktivisme'. Men zou niet bereid zijn om werkelijk actie te ondernemen en dankzij het internet op een makkelijke manier het eigen geweten kunnen sussen.

Zo zou je het kunnen zien. Maar Avaaz organiseert ook acties in de werkelijke wereld. En het is altijd nog beter om virtueel in actie te komen dan helemaal niet. Een artikel op de Engelstalige Wikipedia stelt, dat uit onderzoek blijkt, dat mensen die via internet aan acties meedoen, tweemaal zo vaak bereid zijn in actie te komen in de werkelijke wereld, dan mensen die geen internetacties steunen.

Dus zo gek is het allemaal nog niet...

Zie ook: de Vroege Vogels Parade

De website van Avaaz

Wikipedia over Avaaz - Ricken Patel en slacktivism 

De Strip: De strip van deze week is gemaakt door de Geheimzinnige Hulpman. 

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 en deel 4 van dit verhaal.

Klik hier voor deel 1 - deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 en deel 6 van het vorige  verhaal.

Klik op de strip voor een grotere weergave. 

Kijk voor voorafgaande episodes van de Stripmannen-saga naar het Strip Jaaroverzicht van 2015 en het Strip Jaaroverzicht van 2014 , of nog verder terug naar het Strip Jaaroverzicht van 2011  -  het Strip-overzicht van 2012 en het Strip-jaaroverzicht van 2013 

Bezoek ook onze internationale, Engelstalige, website: The Amazing Comics Men